“Şuşa İli” ilə əlaqədar Azərbaycan İstiqlal Muzeyi tərəfindən həyata keçirilən “Şuşa - Qarabağın dünəni, bu günü, sabahı” adlı layihə davam edir.

AZƏRTAC xəbər verir ki, layihə çərçivəsində növbəti təqdimat Şuşanın milli rəqslərindən biri olan Vağzalı rəqsinə həsr olunub.

Hər bir rəqsin melodiyasının yaranması müəyyən şərait və ya ifaçı ilə bağlıdır.

Xalqımızın ən qədim və sevimli rəqslərindən olan “Vağzalı” XIX əsrdə Şuşada yaranıb. Rəqsin əsasını təşkil edən və əvvəllər “Qarabağın ağırı” adlanan bu qədim melodiya sonralar iki hissəyə şaxələnib, “Asta Qarabağı” və “Vağzalı” rəqslərinə bölünüb. Son dərəcə zərif, ürəyəyatımlı melodiya, incə, yumşaq hərəkətlər bu rəqsi ənənəvi toy rəqsinə çevirib. Adətən gəlin apararkən çalınır. “Vağzalı” melodiyası gəlin adamlarını müşayiət edir, toyun bu məqamındakı şadlıq təntənəsinin bir növ rəmzi kimi səslənir, xoş mərasimi daha da ruhlandırır. Olduqca cazibəli, qəşəng, son dərəcə lirik olan bu rəqs incəliklə, bir növ axıcı hərəkətlərlə ifa edilir.

Keçmişdə bu rəqs məşəl və atəş səsləri altında toy evinə qədər müşayiət olunardı. İndi də bu rəqsin melodiyası Azərbaycan toylarının rəmzi olaraq qalmaqdadır.

Vağzalı rəqsi olduqca cazibəli, qəşəng, son dərəcə lirik rəqsdir. Onu incəliklə, bir növ süzgün hərəkətlərlə oynamaq lazımdır. Amma müasir dövrdə bu melodiya toyun başlanğıcına və ya bitməsinə işarə kimi qəbul olunur. Görünür, bu, toyda səslənən şah əsər statusuna malik yeganə musiqi sayılır. Məhz buna görə də toylar “Vağzalı"dan başlayaraq, eyni musiqi sədaları altında bitir. Bəli, bu, nəhəng, şirin, demək olar ki, yer üzündə ən istedadlı və zəngin mədəniyyətə malik olan bir xalqın milli musiqisi və rəqsidir.

Əminə Dilbazi, Afaq Məlikova, Kamil Dadaşov və başqaları öz ifalarında milli rəqsimizi inkişaf etdirərək yeni çalarlarla zənginləşdiriblər.